To nie koniec bloga, o nie! Męska czapka na szydełku

Trochę mnie długo tu nie było. Być może niektórzy zauważyli, że chciałam zakańczać tego bloga, ale hm no cóż zmieniłam zdanie ;). Przez mój wyjazd za granicę przynajmniej na razie nie mam zbytnio czasu prowadzić bloga o szerszej tematyce, a skoro tutaj cały czas jednak ktoś zagląda to dla mnie znak, że warto wstawiać nowe rzeczy właśnie tutaj. Chcę zrobić tylko trochę inne logo, ale zobaczymy jak to z tym wyjdzie.

Po ostatnim dłuższym szydełkowym nieróbstwie, trochę z własnej woli, a trochę pod przymusem, zrobiłam czapkę. Jak w temacie jest to męskie nakrycie głowy, chociaż takim prostym ściegiem właściwie można zrobić czapkę dla każdego. Z racji krótkiego dnia i późnego wstawania w weekend, modelem był Łukasz na spacerze, bo w końcu czapka dla niego, więc wymigać się nie mógł.

Robiona półsłupkami z czarnej i szarej włóczki. Tam gdzie dwa kolory są na przemienne, czapka jest robiona tak jakby na lewej stronie. Korzystałam przy jej robieniu z tego filmiku -> https://www.youtube.com/watch?v=vettW5dV-ig Z racji, że moja włóczka była dużo grubsza musiałam przerobić trochę po swojemu, ale sposób na czapkę jest jak najbardziej godny polecenia :).

Teraz czas na coś dekoracyjnie zimowego, bo w końcu Święta tuż tuż! :) Pozdrawiam wszystkich blogowych przybyszów! Niech włóczka Was prowadzi!

Czapka na szydełku i lampka wersja pierwsza

Hej ho! Czapkę o takim wzorze już kiedyś robiłam tutaj i potem tutaj. Ta jest dla znajomego, chociaż ten czerwony kolor może być mylący :D. Na mojej głowie, bo jak się okazuje mamy podobną wielkość. Tym razem właśnie z tego czerwonego zrobiłam to coś co się wywija, jakkolwiek to nazwać.

Tutaj z kolei lampka Łukasza, w wersji pierwszej. Lampka recyklingowa z karafki, zbitej szyby, części karnisza i lampek choinkowych. Na skutek awarii światełek powstała wersja druga, którą też któregoś dnia pokażę. Wtedy będą zdjęcia jak świeci, a na razie jest o taka.

Czapka koooleeejna

      Już wcześniej robiłam czapkę tym wzorem. Pierwsza i filmik o tym jak ją zrobić, znaleziony na youtube są tutaj -> http://szydelkowa-planeta.blogspot.com/2015/11/czapencja-i-abedz.html. Tą robiłam w trybie przyśpieszonym, dosłownie z dnia na dzień. Chyba jakoś w pośpiechu mocniej ją ściskałam, bo wyszła ciaśniejsza niż tamta poprzednia, ale dobrze się rozciąga, więc jest w porządku.
       Dla tych którzy mają dosyć już czapek na moim blogu, radosna nowina, na razie to koniec. Chyba...

Czapka z kwiatkiem

      Jeszcze w grudniu zrobiłam kolejną czapkę. To moja trzecia szydełkowa, po pierwszej tej  i drugiej uszatej. Ta jest dla mamy, taki jak chciała wzór i kwiatek z boku. Na jej głowie wygląda lepiej, na mnie jest trochę za duża. W trakcie tworzenia jest też szalik z takiej samej włóczki.

     Stwierdzam, że znacznie przyjemniej szydełkuje mi się coś dla kogoś. Dla samej siebie nie mam aż takiej przyjemności chyba, że to właśnie czapka lub coś innego, co jest mi przydatne. Dla innych ludzików mam z tego większą radochę i bardziej mi się chce. A nawet kiedy mi się nie chce, to przypomina mi się, że przecież obiecałam, więc znowu mi się chce :). Też tak macie, czy to tylko moje wydziwy? :P

Szydełkowa czapka z uszami

      Uszatą czapkę zrobiłam tydzień temu, ale z braku światła nie potrafiłam pstryknąć zdjęć, na których byłoby widać jej kolor, chociaż tak tyci tyci zbliżony. Wreszcie nastąpił ten dzień, tadam!

      W ogóle miała wyglądać zupełnie inaczej. Jakiś czas temu miałam okazję pochodzić w nieswojej czapce z uszami. Zakochałam się w niej i postanowiłam, że zrobię sobie podobną. Rzecz jasna podobna wcale nie jest, bo tamta była fabryczna, robiona wzorem takim jakby drutowym. Miała bardziej opływowe wyższe uszy. Ponieważ robiłam totalnie na oko, przymierzając co chwilę do łepetyny, stwierdziłam, że takie trójkątne uszy wcale nie są złe i je zostawiłam.

      U dołu wzór taki jak w poprzedniej czapce o tej TUTAJ. U góry idą już same normalne słupki. Włóczka anilana.

Syberyjska czapa :D

      Z racji, że zaczyna się grudzień i trzeba jakoś jeszcze zaklinać, żeby spadł śnieg, wstawiam dzisiaj futrzaną czapę. Futro sztuczne rzecz jasna. Czapka ma już kilka lat, a zdjęcia urodą nie powalają, więc nie zaszkodzi sobie wyobrazić, że jest ładniejsza :D. Uszyłam ją ręcznie (nie na maszynie), ale o dziwo cały czas się trzyma. Lubię futrzane rzeczy i czapki, które wyglądają jakby właśnie wybierało się w nich na Sybir :P. Najważniejsze, że jest ciepła i uszy w niej czują się bezpieczne :). Na początek wdzięcznie prezentuje ją Piesoliusz, na którego jest trochę za duża.

       Tutaj rozpłaszczona.

      Tutaj trochę pokazana od środka.

 

      No i na mojej łepetynce. Starałam się obpstrykać ją ze wszystkich stron, ograniczając przy tym do minimum samą siebie :P.