Szydełkowy kotek

Witajcie!

Tym razem przedstawiam Kicię, kotkę wykonaną również na szydełku. Trochę z opóźnieniem, ale mimo wszystko pojawia się na blogu. Jest taką trochę misiowatą kotką, która chętnie pozuje do zdjęć. Lubi ubierać się w kolorowe sukienki i wirować nimi w tańcu. Kicia często śpiewa swoim pięknym miauczącym głosikiem, czym zachwyca inne zwierzątka. Często przychodzą do niej posłuchać piosenek o lesie, wietrze i deszczu. Akompaniują jej okoliczne ptaki, z którymi mimo, iż jest kotem, ma bardzo dobre stosunki.

Dodatkowo chciałam napisać, że Szydełkowa Planeta ma swojego Instagrama. Jeśli wolicie śledzić szydełkowe stworzenia taką drogą to serdecznie zapraszam  tutaj->  Instagram Szydełkowa Planeta

Miłego dnia!

 

Szydełkowy miś i naleśnik dla Funi ;)

Hej ho!

Jakiś czas temu do wesołej gromadki złożonej z lali Rózi i króliczka Wojtusia dołączył Miś Władzio. To mały, mierzący około 16 cm niebieski miś. Jest bardzo lubiany w szydełkowym świecie przez swój uspokajający kolor, przypominający niezapominajki lub niebo w słoneczny letni dzień.

Władzio kocha wszelkie kwiaty. Ma nawet swój ogródek, którym chętnie się zajmuje. Lubi zapach lawendy. Czasami nawet wyleguje się w kwiatach. Rozmyśla wtedy jak wyhodować swoją własną roślinkę, oczywiście niebieską. Ma już dla niej nawet nazwę - Władylla.

Czasami Miś Władzio wybiera się także do lasu. Jest bardzo mały, więc żeby zobaczyć okolice chętnie wspina się na drzewa. Mimo swojego okrągłego brzuszka i krótkich łapek jest w tym bardzo dobry.

Mam nadzieję, że zaprzyjaźnicie się z małym misiem tak jak ja :)

Oprócz misia chciałam pokazać jeszcze pewną rzecz, którą zrobiłam. Jest nią okrągły kocyk dla Funi. Nie jest to typowe legowisko dla psa, przypomina bardziej płaski naleśnik, ale ona bardzo lubi takie miejsca gdzie może czasem też swobodnie się wyciągnąć.

W tym miejscu powinnam przedstawić też samą Funię. To suczka, którą znalazłam kilka miesięcy temu. Nie zgłosił się właściciel, nie miała też chipa, więc została z nami. Polubiła koty. O dziwo one też ją zaakceptowały. Martwiłam się zwłaszcza o kotkę Filusię, która lubi trzymać inne zwierzęta na dystans. Z Funią dobrze się dogadują, bo nie wchodzą sobie zbyt mocno w paradę.

Razem z Funią i misiem Władziem życzymy miłego dnia!

Szydełkowy króliczek Wojtuś

Hej ho!

Dzisiaj mam zaszczyt przedstawić przyjaciela lali Rózi. To króliczek Wojtuś. Na zdjęciach chodzi po lesie w poszukiwaniu grzybów. Co prawda sam woli marchewkę, którą uprawia w ogródku, ale grzyby zawsze można przechować w spiżarce na wypadek odwiedzin gości. Najczęściej nosi porteczki na szelkach. Są wygodne i przewiewne, w sam raz na lato. Wojtuś jest jednocześnie króliczkiem myślicielem. Lubi samotne spacery i przesiadywanie na omszonym pniu. Zastanawia się wtedy nad wieloma sprawami i słucha śpiewu ptaków.

Króliczek ma około 30 cm wysokości (z uszkami ok. 35 cm). Był dla mnie wyzwaniem, gdyż spodenki szydełkowałam osobno. Wymyślenie na nie sposobu zajęło mi trochę czasu i prucia włóczki. Inspiracją do zrobienia Wojtusia jest wiele innych króliczków jakie oglądałam w internecie, ale sam powstał bez gotowego wzoru.

Pozdrawiam i serdecznie zapraszam do oglądania :)

Szydełkowa lala

Hej ho!

Bardzo dawno nie zrobiłam żadnej zabawki na szydełku, a przyznaję, to lubię najbardziej. Chociaż jest z tym też sporo zachodu, zwłaszcza wtedy kiedy nieco wyszło się z wprawy. Zależało mi na tym, żeby lala miała proste stojące nóżki, a jednocześnie, żeby była totalnie dziecięca. Jak to zwykle u mnie bywa pooglądałam sobie różne sposoby szydełkowania lalek i zainspirowana stworzyłam swoją wersję.

Lala na imię ma Rózia. Cała powstała z włóczek, które pozostały po innych robótkach. Wypełniona została kulką silikonową, dzięki czemu jest baaardzo mięciutka. Koniecznie chciałam, żeby miała intensywnie rude włosy. Ma około 30 cm wysokości, więc jest dosyć spora jak na stworzenia, które robiłam do tej pory. Z racji nietypowej wiosny jaką obecnie mamy, ubrana jest z jednej strony w wiosenną błękitną sukienkę, ale ma też ciepłe skarpetki i kamizelkę w kolorze radosnej jasnej zieleni. Ma także wygodne buciki, w których lubi chodzić na spacery. Rózia lubi leśne kwiaty i zapach sosnowego igliwia.

Pamiętam jak 5 lat temu (ależ to minęło) robiłam zdjęcia kwitnącemu kosmicie oraz leśnej i wodnej nimfie. Wtedy ich sesje zdjęciowe odbywały się na łonie natury, choć jakościowo nie był to szczyt marzeń. Myślę jednak, że był to bardzo dobry pomysł i warto go kontynuować. Poza tym od tamtego czasu trochę podciągnęłam się w fotografowaniu przyrody. Myślę, że warto połączyć znów dwie te pasje.

Szydełkowa torba, siatka na zakupy

Hej ho!

Ostatnio znowu dość długo mnie tutaj nie było. Zagraniczne wyjazdy w różne miejsca bardzo mocno poporcjowały mi czas i możliwości robienia na szydełku. Mam nadzieję, że od teraz to się zmieni i będę mogła wrócić tu na dobre. Bardzo bym tego chciała, bo szydełkowanie jak zresztą każda inna dłubanina ciągle sprawiają mi dużo radości.

Z racji przerwy chciałam zacząć od czegoś prostego, co pozwoli mi trochę się rozruszać, ale jednocześnie będzie rzeczą przydatną na co dzień. Po wieczorze rozmyślań zdecydowałam, że taka zakupowa siatka będzie dobrym pomysłem. Na co dzień korzystam z wielorazowych siatek i toreb, do czego i Was zachęcam, nie tylko ze względów ekologicznych (chociaż oczywiście też), ale także wygody i tego, że po prostu ładniej wyglądają. Do tej pory nie przetestowałam jeszcze jak w takim celu sprawdzi się własnoręcznie wykonana szydełkiem, więc do dzieła!

W internecie można sobie obejrzeć mnóstwo różnych sposobów na wykonanie, ale mnie w tym momencie najbardziej przekonała ta z filmiku tutaj -> KLIK 

Wzorując się na niej powstała moja, która prezentuje się tak:

Moim zdaniem, jej dużym atutem jest to, że łatwo dopasować sobie rozmiar do własnych preferencji. Do tego przyjemny moim zdaniem wygląd sprawia, że może pełnić różne funkcje. Aby osiągnąć odpowiadającą mi głębokość, musiałam zrobić dużo więcej rzędów niż autorka, ale była to kwestia włóczki, którą wybrałam i wielkości szydełka. Pasek zrobiłam na tyle długi, aby móc przekładać torbę przez ramię.

Przyznam, że jeszcze nie miałam okazji jej przetestować w praktyce, ale kiedy to zrobię, postaram się dać tutaj znać.
Pozdrawiam!